Housing First: 2002 en nu
Heb jij dat ook wel eens? Dat je ergens instapt en dat het je voor de rest van je leven blijft achtervolgen? Ik schrijf 2002. Dat was het jaar dat ik op een vrijdagmiddag om 16.00 uur kennismaakte met Housing First. John Sullivan, the team leader van Pathways to Housing in Harlem, New York, legde ons haarfijn uit wat Housing First nu eigenlijk voorstelde. We zaten in een grote open ruimte. Ik kon niet zeggen wie wie was, cliënt of hulpverlener. Er werd om ons heen kwistig gehugd. De sfeer was electrifying. Alles waar ik van droomde, maar wat ik in Amsterdam als sociaal-psychiatrisch-verpleegkundige niet kon doen. Dat was not done.
Ik schrijf 2004. Dat was het jaar dat ik bij de voordeur van datzelfde kantoor door een Messenger werd opgehaald. Robert bracht mij met the Tube naar het Housing First-team in Brooklyn. Ik mocht in drie maanden tijd drie teams de kunst afkijken. Ik schrijf 2006. Het jaar dat ik voor de eerste keer, maar nu toch echt voor gek verklaard werd. Hoe kun je iemand die dakloos is, psychiatrische problemen heeft en misschien wel onder een verslaving gebukt gaat nu in een woning tussen gewone burgers stoppen?! Dat was de eerste reactie, als ik er op een podium over stond te verhalen.
Ik schrijf 2023. Het kan. Nederland telt 35+ Housing First Teams. Nee, daar heb ik allemaal niet aan meegedaan. Dat hebben jullie gedaan. Hulpverleners, ervaringsdeskundigen, teamleiders, directeuren, bestuurders, politici, projectleiders. Mensen met een hoog gehalte aan oor- en neusringen, tattoo’s, opvallende, kleurrijke kleding en haren, rowdy boys and girls, mensen met een ongebreidelde drang om zelfregie weg te geven, hulpverleners die hun hart on their sleeve dragen, de Helden van Stad en Land.
We zijn nu 21 jaar verder. Sinds 2 februari 2023 mogen Frank Engelbertink en Rokus Loopik zich ambassadeur van Housing First Nederland noemen. Wij zijn er fier op. Je kunt er ons op zondagochtend voor wakker maken. Vertel ik al 21 jaar hetzelfde verhaal? Ja en het kan maar niet vaak genoeg verteld worden. Housing First gaat niet over het weggeven van huizen aan mensen die dat het hardste nodig hebben van iedereen. Het is een levensstijl. Als jij je die eenmaal hebt aangemeten, dan is er geen weg meer terug. Laat je niets wijsmaken. Dat iets niet kan. Welkom bij The Tribe. Zoals Set Godin in zijn boek Tribes: We Need You To Lead Us zegt:
“Life’s too short” is repeated often enough to be a cliche, but this time it’s true. You don’t have enough time to be both unhappy and mediocre. It’s not just pointless, it’s painful. Instead of wondering when your next vacation is, maybe you ought to set up a life you don’t need to escape from. Housing First is het beste dat mij, naast heel veel andere dingen, in 65 jaar is overkomen. Housing First is not the Right to Rot, it is the right to make the wrong choices. Waar kies jij voor?
Categorie
Blog
